Jak Działają Testy Genetyczne Na Podatność Na Negatywne Skutki Działania Konopi Indyjskich

Marihuana wywołuje psychozy, uzależnia i ogłupia. Jest to powszechna opinia, którą słyszy się, gdy porusza się temat marihuany. W rzeczywistości wciąż istnieją rzadkie pojedyncze przypadki, w których wydaje się, że istnieje związek przyczynowo-skutkowy między używaniem konopi indyjskich a chorobami psychotycznymi, takimi jak schizofrenia.

Ważne jest, aby zrozumieć, że ta choroba nie jest pierwotnie spowodowana przez konopie indyjskie. Wcześniej czy później rozwija się ona samoistnie lub z powodu innych czynników. Podczas gdy w przeszłości za powstawanie chorób były odpowiedzialne prawie wyłącznie czynniki zewnętrzne, w ostatnich dekadach coraz częściej zaczęto zdawać sobie sprawę, że większość z nich jest uwarunkowana genetycznie.

To, czy dana osoba jest podatna na daną chorobę, w większości przypadków jest już genetycznie zaprogramowane. Inne czynniki, takie jak stres, poważne zdarzenia życiowe, ale także nadmierne używanie konopi indyjskich lub innych narkotyków, mogą prowadzić do ostrego rozwoju psychozy utajonej. Dzisiejsze metody badań pozwalają na przeprowadzenie testu genetycznego, który określi, czy dana osoba jest genetycznie podatna na negatywne skutki konopi indyjskich.

Jak Działa Sekwencjonowanie DNA

Ale jak działa taki test genetyczny? Jak ustalić, czy ktoś jest podatny na określone choroby? Aby to zrozumieć, trzeba się nieco bardziej zagłębić w materię sekwencjonowania DNA. Mówiąc najprościej, ludzki genom można sobie wyobrazić jako program komputerowy, z tą różnicą, że nie jest opisany za pomocą wartości 0 i 1, ale koduje informacje poprzez układ czterech zasad nukleinowych.

Gen składa się z czterech zasad nukleinowych: adeniny, tyminy, guaniny i cytozyny. Są one połączone resztą fosforanową i cukrową, tworząc znaną formę podwójnej helisy. Każda cecha ciała, niezależnie od tego, czy jest to kolor oczu, czy podatność na chorobę, jest przypisana do genu. Jeśli zmienisz sekwencję czterech zasad w jednym miejscu genu, będzie to miało duży wpływ na jego właściwość.

Aby ustalić, które kodowanie DNA wykazuje zwiększoną podatność na psychozy, trzeba zsekwencjonować DNA od statystycznie dużej liczby chorych i zdrowych osób. Sekwencjonowanie polega na stworzeniu liniowej sekwencji czterech zasad ze wszystkich genów.

Można to najlepiej zilustrować za pomocą programu komputerowego. Program komputerowy jest ciągiem znaków 0 i 1. Jeśli zsekwencjonujesz ludzkie DNA, otrzymujesz niezliczoną liczbę liter A, T, G i C, które w skrócie oznaczają cztery zasady. Aby przeprowadzić to sekwencjonowanie, dostępnych jest kilka metod. Najstarszą i jedną z najbardziej powszechnych metod jest sekwencjonowanie DNA według Sangera. Frederick Sanger to brytyjski chemik, który w 1980 roku za swoje rewolucyjne odkrycie otrzymał Nagrodę Nobla.

Najpierw pobierana jest próbka DNA, na przykład w postaci śliny. Próbka jest następnie podgrzewana, co powoduje otwarcie podwójnej helisy. Można to sobie wyobrazić jako rozpięty zamek błyskawiczny. Obecnie DNA jest długim, otwartym łańcuchem składającym się z szeregu czterech różnych zasad. Sztuczka polega na rozłożeniu tego łańcucha, baza po bazie, i z każdą bazą, wytworzeniu małych reakcji kolorów na specjalnie przygotowanej płycie, w wyniku czego otrzymamy coś w rodzaju kodu kreskowego, który odwzorowuje DNA.

Długie łańcuchy cząsteczek rozkładają się za pomocą specjalnie zsyntetyzowanego nukleotydu, zwanego także nukleotydem rozpadu. Problem polega na tym, że nukleotyd rozszczepia łańcuch DNA w przypadkowym miejscu. Z tego powodu ilość dodanych nukleotydów rozpadowych, jak również ilość badanego DNA, musi być dokładnie dopasowana, aby łańcuch DNA został rozszczepiony w każdym miejscu.

Te fragmenty, odłączone od łańcucha DNA, wędrują niemal identycznie, jak to widać z chromatografii, przez płytkę wykonaną z określonego żelu. Krótkołańcuchowe fragmenty mogą po płycie wędrować dalej niż długie łańcuchy. Końcowa podstawa łańcucha molekularnego uruchamia reakcję barwną w miejscu, w którym się zatrzymuje. Jeśli proces trwa wystarczająco długo, otrzymamy czterokolorowy kod kreskowy, który odwzorowuje ludzkie DNA.

Następnie oprogramowanie sprawdza ten kod, sprawdzając, czy w sekwencji grupy pacjentów występuje pewna podsekwencja, która występuje u wszystkich chorych, ale nie występuje u zdrowych pacjentów. W ten sposób można określić, które kodowanie musi być obecne w danym genie, aby być bardziej podatnym na daną chorobę.

Testy genetyczne wykonywane są w odwrotnej kolejności. Najpierw sekwencjonuje się DNA z próbki, aby uzyskać kod, a następnie sprawdza kod za pomocą oprogramowania, czy występuje w nim określona sekwencja, o której wiadomo, że czyni go bardziej podatnym na daną chorobę. To samo zostało zrobione w odniesieniu do konopi indyjskich i odkryto pewne geny lub kodowanie na tych genach, które są związane ze zwiększonym prawdopodobieństwem wystąpienia skutków ubocznych.

Istotne Geny Związane z Zażywaniem Konopi Indyjskich

Obecnie istnieje kilku dostawców badań genetycznych, którzy sekwencjonują DNA na podstawie próbki śliny i szukają sekwencji genów związanych ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia skutków ubocznych typowych dla konopi indyjskich. Prawdopodobnie najważniejszy gen w tym kontekście nosi nazwę AKT1.

Pewna sekwencja w tym genie sprawia, że jesteś bardziej podatny na typowe psychiczne skutki uboczne. Osoby posiadające tę cechę genetyczną są bardziej narażone na paranoję i psychozy. W tym przypadku można być podatnym zarówno na krótkotrwałe epizody psychotyczne, jak i na długotrwałe następstwa w postaci schizofrenii.

Znaczenie tego genu zostało potwierdzone w badaniu przeprowadzonym na 442 osobach zażywających konopie indyjskie w 2016 roku przy użyciu standardowego kwestionariusza dotyczącego objawów psychotycznych. U pacjentów z określoną sekwencją w genie AKT1 znacznie częściej występowały psychotyczne działania niepożądane. Było to zgodne z oczekiwaniami, ponieważ pewna sekwencja w genie AKT1 była powiązana z tą właśnie symptomatologią. Bardzo istotny jest również gen o nazwie COMT.

Pewna sekwencja DNA w tym genie wiąże się ze zwiększonym prawdopodobieństwem zaburzeń pamięci. Szacuje się, że przy pewnej zmianie genu, marihuana może zmniejszyć pamięć krótkotrwałą nawet o 40%. Gen ten kontroluje przede wszystkim rozkład dopaminy. Między innymi dopamina odgrywa ważną rolę w tworzeniu pamięci. Jeśli pewna zmiana w tym genie powoduje szybszy rozkład dopaminy, to pod wpływem konopi indyjskich następuje znacznie silniejsze upośledzenie pamięci krótkotrwałej.

Szacuje się, że ta modyfikacja genetyczna dotyka około 30% wszystkich ludzi. Sposób, w jaki THC jest metabolizowane w organizmie, jest również determinowany przez geny. Kodowanie genu CYP2C9 określa szybkość metabolizowania THC przez enzymy wątrobowe. 15-20% ludzi nosi w sobie zmianę tego genu, która powoduje, że metabolizm THC trwa od 2 do 3 razy dłużej. Znacznie wolniejszy rozkład powoduje większe ryzyko przedawkowania, zwłaszcza gdy THC jest przyjmowane doustnie. W przypadku przyjmowania doustnego znacznie opóźniony początek działania może skłonić do przyjęcia kolejnej dawki.

Dla kogoś, kto metabolizuje THC kilkakrotnie wolniej, może to zapewnić niespodziewanie silne i przytłaczające doświadczenie. Metabolizm CBD jest również zależny od genu. Gen CYP2C19 określa szybkość degradacji CBD przez enzymy wątrobowe. Około 25% wszystkich ludzi posiada wariant genu, który powoduje, że CBD jest metabolizowane wolniej niż normalnie. Kolejne 25% CBD jest metabolizowane szybciej niż zwykle. Wiedza o tym, jak szybko CBD jest metabolizowane, może pomóc w ustaleniu indywidualnej dawki, aby osiągnąć optymalny wynik leczenia.